Een duidelijk kenmerk van alle stoornissen in het creatinemetabolisme is dat de patiënten vrijwel geen creatine in hun hersenen hebben. Dit is aan te tonen met een scan van de hersenen waarbij dan ook een extra spectrum gemaakt moet worden (een zogenaamde Magnetische Resonantie Spectroscopie). Doorgaans wordt de ziekte opgespoord met laboratoriumonderzoek; in metabole laboratoria kunnen creatine en de voorloper van creatine in de urine worden bepaald. Om de definitieve diagnose te stellen kan DNA-onderzoek en/of enzymonderzoek in huidcellen gedaan worden. Inmiddels wordt de diagnose nu steeds vaker door DNA-diagnostiek definitief, onder andere door de zeer in opkomst zijnde techniek whole exoom sequencing.