In het wetenschappelijk tijdschrift NEJM berichtten de onderzoekers op 16 juli 2025 dat deze techniek geleid heeft tot de geboorte van acht baby’s en één onderweg.

Deze baby’s hebben twee moeders, want de twee eicellen waaruit zij zijn ontstaan bevatten het celkern-DNA van de vrouw die hen droeg en het mt-DNA van de donor van de eicel. De zwangerschap komt tot stand door de bevruchte eicel van de donor te voor zien van de celkern van de bevruchte eicel van de biologische moeder, waarna embryo’s worden teruggeplaatst in haar baarmoeder. In totaal werd de techniek 22 keer toegepast, waaruit 8 waarschijnlijk gezonde kinderen werden geboren.

Voor vrouwen die weten dat zij specifieke fouten hebben in hun mt-DNA is dit de enige manier om het risico op een eigen kind met een ernstige mitochondriële aandoening uit te sluiten. De andere twee mogelijkheden zijn eiceldonatie, waarbij het kind helemaal geen DNA van de moeder heeft of afzien van zwangerschap. De meeste vrouwen die weten dat het mt-DNA in hun eicellen fouten bevat, kregen al eerder een kind met een ernstige aandoening. Het is totaal onvoorspelbaar hoe de fouten in het mt-DNA de gezondheid van het kind zullen beïnvloeden.  

De ouders van één van de acht baby’s zeggen (anoniem) op de website van de vruchtbaarheidskliniek in Newcastle het volgende:

We zijn nu de trotse ouders van een gezond kindje- een echt mitochondrieel vervangingssucces. Deze doorbraak heeft de zwarte wolk van angst die boven ons bestaan hing, opgelicht. Dankzij deze fantastische vooruitgang hebben wij een kleine maar complete familie. De emotionele last van de mitochondriële ziekte is weggenomen en ervoor in de plaats is er hoop, vreugde en diepe dankbaarheid.

zie ook het bericht van de NOS, met goede uitleg.