blogsNieuwe ritmes

  • 14 oktober 2020
  • Linda van der Donk

Ik ben Linda van der Donk en ik heb 2 geweldige zoons Aiden (2014) en Liam (2017). Uit de hielprik is na een topstart toch gebleken dat Liam de stofwisselingsziekte Tyrosinemie Type 1 heeft. Samen met een medicijn en een strikt eiwitarm dieet gaan wij de toekomst vol goede zin tegemoet!

Nieuwe ritmes

De zomer is alweer voorbij, school is weer begonnen en Liam zit al helemaal in het nieuwe ritme van de peuterspeelzaal. In de zomer kwam er een brief. Ze hadden een nieuwtje, de kinderen mogen een half uur langer blijven en er worden voortaan crackers gegeten! Leuk! Maar toch dacht ik meteen... Wat voor crackers? Wat gaat er op? Hoeveel eiwitten zijn dit? Hoe wordt dit bijgehouden?

Allemaal vragen en ik mailde dan ook direct het hoofdkantoor met een korte uitleg waarom dit zo belangrijk voor me is om te weten voordat Liam over 2 weken weer gaat spelen daar.

Het eerste mailtje was heel simpel en getypt door iemand die me niet al te serieus nam...'Het zijn crackers van LU en de kinderen mogen kiezen tussen leverpasta, pindakaas, jam en smeerkaas'. Niet echt bemoedigend want Liam houdt niet van jam en de andere keuzes mag hij niet, en welke crackers van LU? Ik verstuurde nog een mail met nogmaals de urgentie uitgelegd.Het zou doorgestuurd worden en ik kreeg nog antwoord..

4 dagen voordat Liam weer zou starten berichtte één van de leidsters me met duidelijke foto's van wat er aangeboden ging worden en of ik wellicht zelf iets mee kon geven om zijn keuze te kunnen verruimen. Wat is het toch fijn als iemand je serieus neemt en het direct duidelijk is zodat je met een gerust hart je kind achter kunt laten. Ik heb kaaspuntjes meegegeven waar Liam dol op is. Hiermee kunnen 2 crackers  worden besmeerd en is het voor ons allemaal makkelijk te tellen wat betreft eiwitten!

3 weken later werd Liam alweer 3 jaar! Zijn broer Aiden is 2 dagen later jarig (6), dus het werd een dubbel feest, ook al heerst er corona. 1 keer per jaar feest en een coronaproof feestje moest toch kunnen, vond ik zo.

Plannen geblazen, want nu na de scheiding kon het feestje maar in 1 weekend gevierd worden. De uitnodigingen waren al verzonden vanuit mijn luie stoel op de camping. De bestelde versiering was ook al binnen gekomen, een heus Avengers thema met grote superheld-ballonnen en een prachtige spiderman-taart! Ik dacht eerst aan een glutenvrije versie, maar na gesproken te hebben met de taartmaakster toch besloten dat het, met een met zorg gekozen vulling ook wel moest lukken om een taartpunt voor Liam in te plannen tijdens deze feestelijke dag.

Alle verdere inkopen waren ook Liam-proof. Chips zoals Nibit, naturel en Pom-Bear.Groenten met dipjes en als lunch groentesoep, zodat ik niet de hele tijd op zijn eten gefocust hoef te zijn tijdens deze lange dag.  Het was een geweldig feest met familie, bonus papa, oude èn nieuwe vrienden, maar in tijdvlakken gespreid over de dag. Ik zag bijna geen verschil met voorgaande jaren, alleen dat er rust en blijdschap heerste. Het was even gezellig als altijd dus het lag niet aan de oude groep mensen, maar blijkbaar leef ik met de kinderen gewoon op een goede plek met een goede vibe en nog altijd in ons oude huis!

Geen gestreste moeder betekent geen gestreste kinderen. We zijn gelukkig zo en vinden onze weg steeds meer, beetje bij beetje. Op naar de feestdagen!