Geschreven toen Anna nog leefde…
Lieve Anna
Augustus ’98 ligt nog vers in de mond
Een tweede dochter, Anna en weer gezond,
Vijftig uur later angst en beven
De artsen knokken voor je leven
Papa en mama zijn verward, onze schat……
Een stofwisselingsziekte, wat is dat?
De realiteit dringt tot mij door,
Het leven verandert voor altijd, we gaan er voor !
Propion Acidemie, erfelijk nog wel
Maar papa en mama zijn toch een gezond stel.
Lieve Anna, 21 augustus word je drie jaar meid,
Die drie jaren waren een bewogen tijd.
Ziekenhuis in en uit, maar ook veel plezier
Je bent een echt gezelligheidsdier.
Als ik thuis kom van mijn werk, altijd die stralende lach op je gezicht,
Het is de lach, die de pijn verlicht.
’s Morgens met Britt heel veel gein,
Wat fijn dat jullie zulke lieve zusjes zijn.
Een kind met een handicap dat is een hele hap,
Maar ons gezinnetje redt zich heel knap.
De toekomst is onzeker, weet je dat,
Blijf nog heel lang bij me, mijn allerliefste schat.
Ik hou van jou,
Papa